niedziela, 30 grudnia 2012

Umarł Aciu

Wczoraj rano straciliśmy wielkiego przyjaciela, wspaniałego towarzysza i kumpla. Po raz kolejny przegraliśmy z niedającą żadnych szans chorobą.
Nie sposób się z tym wszystkim pogodzić, przejść nad tym dalej. Bezsilność, niemoc i przewaga choroby...

Do zobaczenia Aćku po tamtej stronie.

poniedziałek, 24 grudnia 2012

Prezenty

Wczoraj rano napisaliśmy list do Świętego Mikołaja, no i prosimy bardzo, jest odzew.
Kilka godzin po napisaniu listu weszliśmy kontrolnie na stronę Finnmarkslopet. A tam niespodzianka. Otóż Norwegowie postanowili zmienić terminy przyjmowania zgłoszeń do udziału w wyścigu. Od wielu lat można było rejestrować się do początku marca, a mniej więcej tydzień temu zmieniono datę na 01. stycznia.
Zgłoszenie można wysłać wypełniając ankietę na stronie wyścigu. Jak jednak zrobić, aby opłata startowa znalazła się na jego koncie do pierwszego? Zwłaszcza, że święta i banki nie będą pracowały? I skąd wziąć kasę na opłatę? Wszystkie spodziewane przelewy dopiero po Nowym Roku. Zresztą ciągle biegamy za pieniędzmi na wyścig i żyliśmy w świadomości posiadania sporej ilości czasu jeszcze.
Taki to prezent dostaliśmy na Gwiazdkę. Bardzo dziękujemy

niedziela, 23 grudnia 2012

List do Świetego Mikołaja

Hej, Św. Mikołaju!
Podobno dobre uczynki wracają, prędzej czy później do ludzi. Tak ludzie gadają.
Jeśli tak to mamy taka małą sprawę. Pytanie właściwie. Orientujesz się może, Św. Mikołaju, po jakim czasie one wracają? Tak plus minus. To jedna sprawa.
Druga jest taka, że raczej byliśmy grzeczni, więc śmiało możesz się do nas wybierać. Komin, co prawda, dość ciasny, ale za to dla reniferów dużo miejsca. Zapraszamy.

Może jakiś prezencik dla nas byś znalazł. Narobiliśmy się po łokcie, napomagaliśmy zwierzakom. Dbamy o nie jak najlepiej potrafimy. A tu tylko problemy w zamian. Klientów mało, same koszty wiecznie i tak ogólnie biednie. A roboty przy tym wszystkim huk. Na dodatek woda zamarzła nam w stajni i musimy z beczkami drałować z chałupy, a to kawał drogi.
Nie denerwuj się. Tak sobie narzekamy. Pamiętasz jak we wrześniu wyciągaliśmy z transportu Bryzę i Ogara? Z transportu do rzeźni. Jak nie daliśmy zapakować na samochód handlarza Sarma, Felka i Dumkę. Pamiętasz?
Albo jak chodziliśmy do stodoły leczyć dzieci Kiciuli, bo wg planu losu miały umrzeć? Dzisiaj mieszkają z nami. Bawią się całymi dniami, są szczęśliwe. Tak samo Rudzik, którego ktoś wyrzucił do lasu.
No, jeszcze do tego możemy dopisać Jumę i Szajenkę. Też wielce niepewny los je czekał. U nas znalazły pewność i spokój.

piątek, 21 grudnia 2012

Zima




Już, już mieliśmy pisać, że zaczyna się zima, że zrobiło się trochę na minusie i spadło nieco śniegu. Nic z tego. Celowo nie pisaliśmy nic. Zima jak to zima w tej części świata. Podpuści, zamiecie śnieżnym ogonem, przymrozi, ale jak tylko się ją zauważy to zaraz spłoszona ucieknie.
Toteż nie pisaliśmy, że przyszła. A nuż na trochę zostanie.

czwartek, 13 grudnia 2012

Nocny bieg

Nie ma chyba nic tak ekscytującego w psich zaprzęgach jak nocne bieganie. Cisza uśpionego lasu, oddechy psów i szum sań na śniegu. Świat ogranicza się wtedy jedynie do niewielkiego kręgu blasku czołówki oświetlającej pierwsze przed saniami pary psów. Liderzy nikną już w mroku.

W nocy wszystko staje się inne. Tajemnicze. Zwykły krzak jałowca przybiera fantastyczne kształty i dzięki naszej wyobraźni może stać się wszystkim. Każdą nawet najbardziej niesamowitą postacią. Zależy to tylko od naszej fantazji.

Taki nocny bieg staje się wtedy niesamowitą przygodą. Wejściem na nieznane tereny. Wszystko dzięki naszej psychice, która w ciemnościach i w pędzie zaprzęgu zaczyna reagować na zupełnie inne bodźce.
Kiedy tak gnamy przez zasypany śniegiem las, znaną nam już trasą, która w takiej nocnej odsłonie przybiera zupełnie inny obraz, to mamy nieodparte uczucie, że znaleźliśmy się tutaj po raz pierwszy.

niedziela, 9 grudnia 2012

Mamy rekord!


Wczoraj w trakcie treningu pobiliśmy wszystkie nasze dotychczasowe zaprzęgowe osiągnięcia sportowe. Alaskany przebiegły 54 kilometry w czasie 3 godzin i 11 minut. Oznacza to bieg ze średnią prędkością 16,7 km/h, co jest wynikiem bardzo zadowalającym.
Taki wynik był możliwy oczywiście ze względu na zbliżone w tej chwili do ideału warunki panujące na trasie. Kilkustopniowy mróz, niewielka ilość śniegu, który zdołał jednak przykryć nierówności na leśnych drogach. Nierówności, które spowalniają wózek. Do tego poznikały, bądź zamarzły wielkie kałuże zmuszające zaprzęg do hamowania.

czwartek, 6 grudnia 2012

Lobby mięsne nie daje za wygraną!

fot. facebook

Wczoraj dowiedzieliśmy się, że w Sejmie zbierane są podpisy pod poselskim projektem zmiany ustawy o ochronie zwierząt. Wystarczy tylko 15 podpisów posłów, aby projekt mógł zostać złożony u Marszałka Sejmu!

Lobby rzeźnickie chce, żeby ustawa o ochronie zwierząt w ogóle nie odnosiła się do uboju zwierząt. Będzie dzięki temu obowiązywać Rozporządzenie Rady, które dopuszcza ten bestialski sposób uboju bez ogłuszania.
Poselski projekt zmiany ustawy ma być procedowany tylko kilka dni - prawdopodobnie już w piątek 14 grudnia Sejm przegłosuje usunięcie z ustawy zapisu o konieczności ogłuszania zwierząt przed ubojem i tym samym ubój rytualny będzie w Polsce legalny.

środa, 5 grudnia 2012

Dookoła Borów Tucholskich

Bory Tucholskie to największy zwarty kompleks leśny naszego kraju, to cudownie piękne miejsce na ziemi. Miejsce, gdzie obecnie żyjemy, pracujemy i oddajemy się swojej pasji.
Na pewno Bory Tucholskie są warte, aby je opisać widziane oczami polskich maszerów. Nikt jak dotąd takiego zadania się nie podjął, a i nawet z rzadka docierają tu psie zaprzęgi. Dlatego aż się prosi aby się za to zabrać.


Planujemy objechać Bory w trzech, czterech turach. Za każdym razem miejscem startu będzie nasz kennel w Śliwiczkach. To z niego wyruszy każdorazowo kolejna wyprawa tego projektu.
Każda z nich będzie liczyć około 100 kilometrów i w każdej pobiegnie nasz wyścigowy zaprzęg alaskan husky. Ma to bowiem być zarazem dobry trening przed startem w Sedivackim Longu i Finnmarkslopet.

wtorek, 4 grudnia 2012

Listopad za nami

Zakończyliśmy trzeci miesiąc przygotowań zaprzęgu alaskanów do sezonu startowego.
Po dwóch poprzednich, bardzo mocno przetrenowanych miesiącach, przyszedł nieco słabszy listopad. Stało się tak za sprawą bardzo ciepłej, jak na tę porę roku, aury. Praktycznie cały ten miesiąc stał pod znakiem mocno dodatniej temperatury.
Ma to jednak swoje dobre strony, i choć zwolniliśmy pod pogodowym przymusem, to najprawdopodobniej wyszło nam to na zdrowie.
Psy były już zmęczone nieco częstym i długim bieganiem. Widać było na treningach pewne znudzenie, a raczej brak głodu biegania. Treningi zaczęły trochę przypominać chodzenie do niezbyt atrakcyjnej pracy, takie z musu.
Przerwa to wszystko odmieniła. Zrobiliśmy w listopadzie zaledwie 360 km w 15 treningach. Statystycznie co drugi dzień był wolny. W praktyce jednak zdarzały się wolne od biegania nawet cztery kolejne dni .
Alaskany znowu nabrały ogromnej chęci trenowania. Na dodatek początek grudnia przyniósł upragnione ochłodzenie. I to nawet poniżej zera.

Pierwsze trzy dni grudnia zamknęliśmy trzema treningami i 70-cioma kilometrami. Dzisiaj przerwa, a jutro pięćdziesiątka. Teraz kilometry bedą szybko przybywały w naszym dzienniku treningowym.

Czasem w sporcie tak jest, że to co nas martwi w jakimś momencie, co wydaje się nam kłopotem, po czasie okazuje się tak naprawdę naszym zyskiem. I to jest w sporcie piękne, że nie wszystko można do końca przewidzieć i zaplanować.


poniedziałek, 3 grudnia 2012

STOP ubojowi rytualnemu zwierząt!

W zeszły wtorek 27 listopada Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż przepis rozporządzenia podpisanego w roku 2004 przez ówczesnego ministra rolnictwa Wojciecha Olejniczaka, który pozwala na rytualny ubój zwierząt przez wykrwawienie, bez wcześniejszego ogłuszenia, jest sprzeczny z ustawą o ochronie zwierząt i przez to z konstytucją.

Na czym dokładnie polega ubój rytualny? Otóż, jest to wyjątkowo okrutny sposób zabijania zwierząt na mięso, polegający na wielokrotnym [od 1 do nawet 60 nacięć] przecinaniu szyi, czyli skóry, mięśni, trzech par nerwów, obu tętnic, przełyku i tchawicy, bez przecinania kręgosłupa i rdzenia kręgowego tak, aby zwierzę w dalszym ciągu żyło i było świadome.
Zwierzę jest najpierw unieruchamiane/ściskane w specjalnej klatce ubojowej - co wywołuje u niego potworny stres - następnie jest odwracane do góry nogami, aby dostęp do jego gardła był jak najbardziej wygodny dla rzeźników, którzy wielokrotnie podrzynają mu gardło.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...