piątek, 28 stycznia 2011

Zaprzęgowe weekendy

Po sporej przerwie powracamy do organizowania dwudniowych Husky Safari, których nie robiliśmy od ponad roku.
Wcześniejsza baza, którą wynajmowaliśmy w Borach Tucholskich, na dłuższą metę okazała się zbyt odległa od domu, co zwłaszcza w trakcie bardzo śnieżnej poprzedniej zimy okazało się sporym problemem (dwie godziny jazdy w jedną stronę).
Od tamtego czasu szukaliśmy wartego zaufania miejsca gdzieś w naszym pobliżu. No i wreszcie udało się. Nawiązaliśmy współpracę z ośrodkiem w Wiktorowie znajdującym się około 20 km od nas.
Tam będziemy teraz kwaterować i stołować naszych gości, a wycieczki odbywać będziemy w lasach wokół naszej wioski, tak jak i wszystkie inne.

Zapraszamy serdecznie na dwudniowe spotkania z naszymi psami. Organizujemy je zarówno w weekendy jak i inne dni tygodnia. W ich trakcie podróżować będziecie zaprzęgami jako pasażerowie, ale także spróbujecie swoich sił samodzielnie prowadząc zaprzęg!
Do zobaczenia na szlaku.

środa, 12 stycznia 2011

Rasti


Odwilż zatrzymała nas w domu prawdopodobnie na cały bieżący tydzień, bo w lesie nie da się teraz pojechać na niczym, ani na saniach, ani na wózkach. Mamy dzięki temu czas pociągnąć dalej temat naszych psów.
Poprzednio opisaliśmy Kleina, dzisiaj nadszedł czas na jego partnerkę z pierwszej pary zaprzęgu Krzyśka, Rasti.

To jedna z pięciu najmłodszych członków naszego zespołu. Jej rodzeństwem są Ruka, Balto, Bongo i Kaksi. Wszyscy mają 2,5 roku. Ich matką jest Anga, a ojcem Inari.
Takie pochodzenie daje w zasadzie gwarancję dobrego biegania i u tej piątki tak właśnie jest!

Rasti z przyczyn losowych miała nietypowe wejście do zaprzęgu. Kiedy już zaczęła biegać to razem ze swoją siostrą i matką rozpoczęła cieczkę, która wyeliminowała ją z treningu na dobre trzy tygodnie, a później zawaliło nas śniegiem tak bardzo, że zrobienie kilku kilometrów było ciężką walką, a nie bieganiem. Nic gorszego nie mogło się przydarzyć młodemu psu.

Tymczasem wielkimi krokami zbliżał się termin wyjazdu na wyprawę, a wraz z nim dylemat, czy zabierać Rasti i Rukę ze sobą. W przypadku Ruki odpowiedź przyszła sama. Ta malutka suczka nie radziła sobie zupelnie z głębokim śniegiem, więc nie mieliśmy wątpliwości. Została w domu. Jej czas nadszedł w następnym sezonie.

Rasti natomiast, niewiele większa od Ruki, walczyła ze śniegiem z taką determinacją i wytrwałością, że ostatecznie nie mieliśmy sumienia jej zostawić. Mimo, iż na treningach wybiegała przed wyjazdem zaledwie 60 km.
Wyszliśmy z założenia, że pobiegnie tak długo, jak długo będzie sobie radzić. Kiedy osłabnie, to dalej pojedzie w saniach. Rasti waży 18 kg, więc nie byłaby zbyt wielkim obciążeniem dla zespołu.

Na wyprawie stało się jednak inaczej. Rasti znakomicie wytrzymała trudy niemal trzystu kilometrowego biegu, a mało tego kończyła go już jako liderka razem z Kleinem.
Nigdy wcześniej nie spotkaliśmy się z taką sytuacją, żeby pies bez przygotowania dal sobie tak znakomicie radę i to w tak trudnych warunkach.

Dzisiaj Rasti jest już w pełnym sensie liderem, bardzo zdecydowanie i bez zawahań prowadzącym zaprzęg. W czasie pracy jest niezwykle skoncentrowana, a biega równym, wysokim tempem, które potrafi trzymać długo bez rwania go, bez gwałtownych przyspieszeń, które są najbardziej męczące.
Brakuje jej jeszcze umiejętności reagowania na komendy prawo, lewo, ale na to ma jeszcze czas. prowadzenie zaprzęgu wg komend maszera to najtrudniejsza psia umiejętność, ale biegając z Kleinem ma ogromne szanse szybko się tego nauczyć.
Jest najmłodszym liderem jakiego mieliśmy w naszym stadzie. co bardzo nas cieszy, bo liderzy nasi się starzeją i kiedyś inne psy będą musiały przejąć ich role. Pierwszego już mamy.

Poza jej zaprzęgowymi umiejętnościami Rasti to bardzo sympatyczne, wesołe zwierzątko, którego towarzystwem będziemy się bardzo długo cieszyć.



piątek, 7 stycznia 2011

Odwilż

Trzeba przyznać, że cały grudzień i pierwsze dni stycznia mieliśmy, jak nigdy dotąd, fantastyczne zimowe warunki do treningu i pracy. Wykorzystaliśmy je znakomicie i na naszym koncie przybyło sporo kilometrów, tym bardziej wartościowych, że przebytych na saniach.

Od dzisiaj jednak przyjemności się skończyły. Na jakiś czas przynajmniej. Przyszła totalna odwilż z opadami deszczu na dodatek i większość naszych planów będzie musiała poczekać.
W lesie panują w tej chwili ekstremalne warunki spowodowane dużą ilością lodu i pokrywającej go wody. Jakakolwiek działalność zaprzęgowa to w tej chwili jedynie wielkie ryzyko złapania kontuzji przez psy, a problemów z ich zdrowiem mamy na razie dosyć.

Jesteśmy zmuszeni zrobić przerwę w treningach, oby jak najkrótszą. Wykorzystamy ją na prace przy sprzęcie, szyciu butów dla psów, chcemy też wreszcie zrobić nowe liny, bo na starych pracujemy już od wyprawy i są nieco sfatygowane. Jak zwykle nie będziemy się nudzić. Tym bardziej, że roztapiający się śnieg zalewa kenel wodą, więc spróbujemy się go pozbyć.
Jak zwykle w kenelu jest mnóstwo prac do wykonania :)

wtorek, 4 stycznia 2011

Pierwszy trening w nowym roku

Wczoraj zrobiliśmy z psami pierwszy trening w nowym 2011 roku. Było wspaniale! Nasze husky są w znakomitej formie, pogoda również dopisała i mieliśmy ciekawe spotkanie z leśną zwierzyną :)







Bliskie spotkania trzeciego stopnia z dzikami :) Ten na zdjęciu był ostatnim maluchem przechodzącym przez drogę ze stada liczącego około 20 sztuk.







Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...