Kiedyś marzyłem o byciu wielkim sportowcem i prawie mi wyszło. Marzyłem o zdobywaniu wysokich gór i kilka z nich zdobyłem.
Później, razem z Darią zaczęliśmy marzyć o ogromnych przestrzeniach Dalekiej Północy, o wspaniałych wyprawach psimi zaprzęgami i długodystansowych wyścigach.
Ba, marzę wciąż o tym, by kiedyś taki długaśny wyścig wygrać. Czy mi się uda? Nie wiem, ale jedno jest pewne - jeśli nadal będę marzył, to mam szansę swe marzenie spełnić. Jeśli przestanę, to sam sobie te szansę odbiorę.
Nawet jeśli swych marzeń nie zrealizujemy, to chociaż życie wypełnimy dążeniem do tego i tym samym uczynimy je ciekawszym. To też może przynieść satysfakcję i szczęście.
Zatem nie bójmy się marzyć, nie bójmy się sięgać też po swe marzenia. Róbmy to i bądźmy szczęśliwi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Witaj,
jeśli dodajesz komentarz jako Anonimowy, przedstaw się proszę, lubimy wiedzieć z kim rozmawiamy :)